Uit eerste hand heb ik ervaren hoe lastig het is om iemand bij te staan die strijd tegen een eetstoornis, ook voor het gezin. De professionele zorg sluit niet volledig aan bij de behoeftes van patiënten en ouders of andere gezinsleden.
In korte tijd heb ik mij moeten verdiepen hoe je als omgeving het beste kan steunen in die strijd. Dit houdt onder meer in dat je als ouders moet zorgen voor continue toezicht op je kind, maar ook dat je de rol als “thuis-behandelaar” krijgt, zonder dat je daarvoor enige kennis of training hebt. Dat voelt als een kansloze situatie. Door die worsteling en dat met vallen en opstaan te leren verlies je kostbare tijd, bovenop de wachttijd in de zorg.
Genezen doe je voor het grootste deel thuis en hoe eerder je leert daar op een goede manier mee om te gaan, hoe groter de kans op een spoedig en blijvend herstel.
Als ouder moet je ook leren om kritisch naar je eigen rol en gedrag te kijken om zo je kind nog beter bij te kunnen staan.
- Heb je net ontdekt dat jouw kind of naaste een eetstoornis heeft en wil je weten hoe daar mee om te gaan?
- Jullie zijn al langer bezig herkennen bovenstaand verhaal en willen nu de volgende stappen maken?
Neem dan contact op en dan kijken we samen wat jullie behoefte is en hoe ik daarbij kan helpen.